Październik w Muzeum Architektury

Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza w październiku na dwie nowe wystawy:

"Tradycje wystawiennicze we Wrocławiu w latach 1818-1914" Wystawa czynna w terminie 8.10.-22.11.2015. Na finisażu wystawy (planowanym na koniec listopada 2015 roku) ukaże się książka autorstwa kuratorki wystawy Marii Zwierz pt. "Tradycje wystawiennicze we Wrocławiu w latach 1818-1948. Architektura i rozplanowanie terenu"

20 lat pracowni projektowej Studio EL
wernisaż: 15 października 2015 (czwartek), godz. 17.00
wystawa czynna: 13.10.2015-22.11.2015.

I. Tradycje wystawiennicze we Wrocławiu w latach 1818-1948, 8.10 – 22.11.2015, Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 5

Jednym z ciekawszych zjawisk występujących w XIX i pierwszej połowie XX wieku były wystawy, zarówno światowe jak i regionalne. Wzorem wielu miast europejskich, we Wrocławiu, stolicy dużej prowincji śląskiej, już od 1818 roku organizowano pokazy rzemiosła i przemysłu, które z biegiem czasu zmieniały swój charakter. Pierwsze z nich odbywały się w salach budynku Starej Giełdy przy placu Solnym. W 1852, 1857 oraz 1881 roku urządzono ekspozycje o dużej randze i zasięgu ponadregionalnym w specjalnie przygotowanych pawilonach tymczasowych. Zmianom ulegała również ich lokalizacja – z placu Solnego przeniosły się one na plac Wolności, a później na plac Staszica i Strzelecki.  Na wystawie w 1904 roku, urządzonej na Friebebergu (obecnie rejon placu Powstańców Śląskich), wybitny architekt Hans Poelzig przedstawił – wzbudzający ogromną dyskusję – wzorcowy dom jednorodzinny otoczony ogrodem. Terenów wystawowych z prawdziwego zdarzenia Wrocław doczekał się dopiero w 1913 roku.

Wtedy to zrealizowano według projektu Maksa Berga monumentalny budynek Hali Stulecia, a obok restaurację tarasową.  W tym samym czasie powstał zaprojektowany przez Hansa Poelziga Pawilon Czterech Kopuł, wraz z pergolą i stawem. W 1913 roku odbyła się tu Wystawa Stulecia upamiętniająca 100 rocznicę zwycięstwa nad Napoleonem, w 1929 roku słynna WuWA (Wohnung und Werkraum Ausstellung), a w trudnych powojennych realiach 1948 roku nowe władze Polski przy udziale wybitnych architektów, plastyków, rzeźbiarzy oraz grafików otworzyły Wystawę Ziem Odzyskanych (WZO).

W Muzeum Architektury we Wrocławiu pokażemy miejsca wrocławskich wystaw i budynki, w których te ekspozycje organizowano. Oprócz projektów architektonicznych i fotografii, zaprezentujemy nigdy do tej pory nie pokazywaną w tak dużej ilości kolekcję ponad 200 pocztówek wydrukowanych przy okazji Wystawy Stulecia, WuWY oraz WZO. Wyświetlany będzie także film Tomasza Bagińskiego o wrocławskim „Expo 2012” i animacja wykonana przez studentów z Helsinek, z fragmentami archiwalnego filmu o wystawie światowej w Paryżu w 1900 roku i prezentowanym  tam pawilonem fińskim. W trakcie trwania wystawy odbędzie się też premiera filmu animowanego Darii Rzepieli o „Wrocławskich wystawach sprzed 1913 roku”. Na finisażu wystawy (planowanym na koniec listopada 2015 roku) ukaże się książka „Tradycje wystawiennicze we Wrocławiu w latach 1818-1948. Architektura i rozplanowanie terenu” autorstwa kuratorki wystawy Marii Zwierz.

Ilustracje:

1.    Zdjęcie panoramiczne (horyzontalne czteroczęściowe) Wystawy Stulecia 1913 roku

2.     Dziedziniec WZO w 1948 roku

II. Studio EL

Pracownia projektowo-realizacyjna Studio EL została założona w październiku 1994 roku przez architekta Edwarda Lacha. Specjalizuje się w projektowaniu architektonicznym, urbanistyce, architekturze krajobrazu i architekturze wnętrz. Przez pracownię przewinęły się dziesiątki młodych architektów, którzy rozwinęli w niej swoje talenty i zdobyli niezbędne doświadczenie i wiedzę do samodzielnego wykonywania zawodu we własnych pracowniach.

Najważniejsze osiągnięcia realizacyjne:

-      przebudowy stacji paliw CPN we Wrocławiu i regionie (1992-1997),

-      hotel Park przy ulicy Drobnera (1998),

-      kompleks biurowo-garażowy CPN przy ulicy Kołłątaja (1999),

-      Dom Handlowy „Howell” przy ulicy Szewskiej (2000),

-      Galeria Dominikańska (2002),

-      biurowiec „Globis” przy ulicy Powstańców Śląskich (2006) - I nagroda w konkursie PIĘKNY WROCŁAW na najlepszą realizację w kategorii budynek użyteczności publicznej,

-      Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu (2008),

-      Plac Centralny w Szczyrku (2011),

-      kompleks budynków Uniwersytetu Rzeszowskiego (2012),

-      zespół budynków biurowych przy ulicy Karkonoskiej we Wrocławiu (w budowie).

Pracownia bierze udział w licznych konkursach zdobywając wiele nagród i wyróżnień, najważniejsze z nich, to:

-      I nagroda - zespół sportowo-rekreacyjny w Cieplicach,

-      I nagroda - Europejskie Centrum Muzyki w Chodzieży,

-      I nagroda - Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu,

-      I nagroda - Centrum Szczyrku,

-      I nagroda - kompleks budynków Uniwersytetu w Rzeszowie,

-      oraz wiele II i III nagród oraz wyróżnień.

Pracownia wyróżniona została w konkursie SARP za najlepszą realizacje w 2003 roku za projekt Galerii Dominikańskiej.